Leer ons alzo onze dagen tellen, opdat wij een wijs harte bekomen. Psalm 90:12
Als we een blik werpen op het jaar, dat achter ons ligt, zijn er dan geen barmhartigheden die van ons een blijk van dank en dankzegging vragen? Het is fijn om de liefdevolle hand van de Heer te zien in Zijn voorzienigheid, maar het is nog veel fijner om Zijn hand uitgestrekt te zien in barmhartigheid. Letten wij dan zo weinig op de genadige hand van de Heere in Zijn verschillende bemoeienissen met onze zielen, dat wij al die verstreken twaalf maanden zouden beschouwen als een onbeschreven blad, waarin wij nooit Zijn aangezicht hebben gezien, Zijn stem hebben gehoord of Zijn kracht hebben gevoeld? Liefdevol vraagt de Heere: ‘Ben Ik Israël een woestijn geweest? of een land der uiterste donkerheid?’ (Jer. 2:31). Is Hij dat ook voor ons geweest gedurende 12 lange en vermoeiende maanden? Wat! Was er geen hulp gedurende de weg, geen tekens ten goede, geen vertoning van Zijn licht, geen bezoeken van Zijn aanwezigheid en macht, geen openbaring van Zijn goedheid gedurende die lange en droevige periode? Wat moet het toch verdrietig zijn geweest voor een levende ziel, als zij zo lang van de Heere is verlaten en aan zichzelf is overgelaten! Als wij niet gezegend zijn met bijzondere openbaringen van Christus, met duidelijke openbaringen van Zijn Persoon en werk, bloed en liefde, genade en heerlijkheid (want zulke bijzondere tijden zijn er niet veel), hebben wij dan niet ondervonden dat Hij de Weg, de Waarheid en het Leven is? Als wij werkelijk een persoonlijke en geestelijke gemeenschap hebben met de Zoon van God, als ons levend Hoofd, dan zal er ook gemeenschap zijn vanuit Zijn volheid, een vervulling van al onze behoeften, een opleving van het geloof, hoop en de liefde, een steun tijdens beproevingen, een verlossing van aanvechtingen, een toename van Zijn vreze in het hart, en dat voortgaande werk van genade, waardoor wij in staat worden gesteld een leven van geloof in de Zoon van God te leiden.
Helaas, het best van onze beste dagen
Baart dikwijls smart, geeft dikwijls stof tot klagen;
Daar zorg, verdriet en jammerlijke plagen
Steeds, beurt om beurt, de matte ziel doorknagen.
De levensdraad wordt schielijk afgesneên;
Wij schenen sterk, en ach, wij vliegen heen.
Psalm 90:6
