In die dagen en te dier tijd, spreekt de Heere, zal Israels ongerechtigheid gezocht worden, maar zij zal er niet zijn; en de zonden van Juda, maar zij zullen niet gevonden worden; want Ik zal ze degenen vergeven, die Ik zal doen overblijven. Jeremia 50:20
Sommigen vrezen, dat, althans ten laatsten dage, hun zonden tot hun schande in het openbaar zullen worden ten toon gesteld. Dit zal echter niet het geval zijn met de beminde kinderen Gods. Wij lezen inderdaad, dat velen van die in het stof der aarde slapen, zullen ontwaken; en terwijl sommigen ontwaken zullen ten eeuwigen leven, zullen anderen ontwaken tot versmaadheden en een eeuwige afgrijzing, omdat hun zonden zullen herdacht en als getuigen van hun rechtvaardige veroordeling tegen hen voortgebracht zullen worden. Maar Gods kinderen zullen blinken als de glans des uitspansels en zullen opstaan tot eer en heerlijkheid en onverderfelijkheid; en niet één van hun zonden zal hun ten laste gelegd worden. Zij zullen staan, bekleed met Christus’ volkomen gerechtigheid, zijnde gewassen in Zijn bloed; en zullen voor de troon van God verschijnen, zonder vlek en zonder rimpel. Wij kunnen nauwelijks onze zonden herinneren. Doch wat zou er van ons worden, indien de herinnering van een onbegraven zonde ons voor ogen zou gesteld worden in die dag, wanneer de Heere Zijn eigendom erkennen en verschonen zal? Indien er enige zonde van de vrouw des Lams ten getuige tegen haar kon worden aangetoond, hoe zou dan de stem, die Johannes hoorde volgens de openbaring, hebben kunnen voortgebracht worden? Een stem van een grote menigte, als de stem van vele wateren, en als de stem van sterke donderslagen, zeggende: „Hallelujah! want de Heere, de almachtige God, heeft als Koning geheerst”. Nu, wat was de inhoud van deze stem? „Laat ons blijde zijn en vreugde bedrijven en Hem de heerlijkheid geven, want de bruiloft des Lams is gekomen en Zijn vrouw heeft zichzelf bereid. En haar is gegeven, dat zij bekleed worde met rein en blinkend fijn lijnwaad; want dit fijn lijnwaad zijn de rechtvaardigmakingen der heiligen”, Openb. 19:7, 8. Doch veronderstel, dat op die bruiloftsdag enige der voormalige overtredingen haar konden worden voorgelegd, bijvoorbeeld een geval van ontrouw aan haar beloofde goede trouw, zou dit niet voldoende zijn om het huwelijk niet te doen doorgaan, om het bruiloftsmaal te verderven en de bruid te schande weg te zenden? Neen, niets is in Gods Woord meer zeker en gewis dan de volkomen vergeving der zonden en dat de bruid aan Christus op die grote dag zal voorgesteld worden zonder enige smet, tot Zijn heerlijkheid en uitnemende blijdschap.
