Die ook zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor ons allen overgegeven, hoe zal Hij ons met Hem niet alle dingen schenken? Romeinen 8:32
Dikwijls heb ik het schone beeld van Salomo beschouwd als een type van Christus, in zijn mildheid tegenover de koningin van Scheba. Wij lezen van hem, dat hij aan de koningin van Scheba alles gaf, wat zij verlangde, wat zij ook vroeg, behalve hetgeen Salomo haar van zijn koninklijke mildheid schonk. Zo geeft ook onze Koninklijke Weldoener aan de zonen der mensen meer dan zij Hem durven vragen. En wat Hij geeft, geeft Hij vrij uit zijn Koninklijke mildheid. Even vrij als de regen van de hemel valt; even vrij als de zon haar glansrijke stralen neerschiet en de vruchten des velds doet rijpen, zo vrij zijn de gaven Gods aan zijn gemeente en zijn volk. Inderdaad, door Christus te geven, gaf God alles. De Apostel verklaart: „Hij heeft ons gezegend met allegeestelijke zegeningen in de hemel in Christus.” Wij moeten nooit op geestelijke zegeningen neerzien als afgebroken stukken van de liefde Gods; als uitgestrooide kruimkens, rondwzervende overblijfsels, gelijk de drijvende stukken van een schipbreuk; maar wij moeten zien op de zegeningen van het Evangelie, alleen in Christus ons Bondshoofd weggelegd. Wat ook gegeven worde, is van Christus gegeven, in Wie, naar de wil des Vaders, alle volheid zou wonen; en het is door de kracht van vereniging met Hem en uit zijn volheid, dat al deze zegeningen ontvangen worden. Hoe kunnen wij het naar eis indenken — hoe kunnen wij onze harten verheffen — om de gift te begrijpen van Gods eengeboren Zoon — zijn eeuwige Zoon — de Zoon des Vaders in waarheid en liefde — uit de schoot Gods geschonken, opdat Hij vlees zou worden; lijden, zijn bloed storten en sterven, en door een lijdend leven en een verdienstelijke dood een offer zou brengen, Gode welbehagelijk; een offerande, waardoor de zonden van Gods volk voor eeuwig zijn uitgewist?
Zingt, zingt een nieuw gezang de Heere,
die grote God, die wond’ren deed!
Zijn rechterhand vol sterkt’ en ere,
zijn heilig’ arm, wrocht heil na leed.
Ps. 98:1
