Daarom, ziet, Ik zal haar lokken, en zal haar voeren in de woestijn; en Ik zal naar haar hart spreken. Hosea 2:13
En God spreekt tot haar hart; dat is het eigenaardige kenmerk van zijn stem. Mensen mogen tot het oor spreken, en zij kunnen niet anders; maar God spreekt tot het hart, want daar alleen wordt zijn stem gehoord- Alle godsdienst ligt het eerst en het laatst in het hart van een mens. Hij kan zijn hoofd wel voorzien hebben met kennis, en toch kan zijn hart ontbloot zijn van alle genade. Maar niet zo met de vaten der barmhartigheid, want zij „geloven met het hart tot gerechtigheid”; en het is door naar de stem van God in het hart te horen, dat een zaligmakend geloof in de ziel wordt opgewekt. Daar moet God spreken zo er enige godsdienst des harten, enige gezonde of zaligmakende bevinding, enige kennis van de Waarheid is, om daardoor gezegend en gezaligd te worden. Maar in de woestijn leren wij de grote noodzakelijkheid die er is, dat God tot ons hart spreekt. Wij willen, dat de Heere zelf tot het hart spreekt en de Heere alleen, en dat Hij zulke woorden spreke, die tot ons hart komen en met Goddelijke macht tot ons geweten ingaan. Wanneer gij in de woestijn zijt, hebt gij geen hulp, noch van een vriend, noch van enig schepsel, geen vertroosting van de wereld; deze hebben u allen verlaten; God heeft u in de woestijn geleid, om u van deze aardse banden, van die schuilplaats bij het schepsel en ijdele hoop los te maken, opdat Hij zelf tot uw ziel moge spreken. Zo gij dan van de wereld zijt gescheiden, doordat Hij u in de woestijn gebracht heeft; indien gij in velerlei verzoekingen en droefenis vervalt; indien gij door allerlei beproevingen wordt geoefend en op die plaats gebracht zijt, waar het schepsel noch hulp, noch hoop schenkt, dan zijt gij er toe gekomen, dat gij ziet en gevoelt, dat niets dan de stem van God met kracht tot uw ziel sprekende, uw voeten grond van rust en vrede kan geven. Maar is dat niet nuttig? Het moge smartelijk zijn; het is smartelijk; maar het is nuttig, omdat wij daardoor leren naar de Heere te zien en naar de Heere alleen, en dat moet een gezegende les zijn voor elk kind van God.
Dat Israël nu zegge, blij van geest:
Indien de Heer, die bij ons is geweest,
indien de Heer, die ons heeft bijgestaan,
toen ’s vijands heir en aanval werd gevreesd,
niet had gered, wij waren lang vergaan.
Ps. 124:1
