Die overwint… Openbaring 2:17
Als iemand voortdurend overweldigd wordt; als soms zijn begeerten hem verrassen; soms wanhoop hem overvalt; soms hoogmoed opkomt; soms begeerte en zinnelijkheid merkbaar worden; soms het ene kwaad zich vertoont, dan weer een ander, en weldra een derde monster zijn hatelijke kop opsteekt — wie zou dan geloven dat dit degene is die de overwinning zal behalen, als hij zo voortdurend wordt overwonnen en zo onophoudelijk wordt verslagen? Maar er is een gedeelte in Gods Woord dat ons laat zien waarin het geheim van hun overwinnen gelegen is: ‘En zij overwonnen’ — Hoe? Door hun eigen kracht? door hun eigen wijsheid? door hun eigen rechtschapenheid? door hun eigen beslissingen? Nee. ‘En zij hebben hem overwonnen door het bloed des Lams, en door het woord hunner getuigenis, en zij hebben hun leven niet liefgehad tot de dood toe’ (Openb. 12:11). Dus als een arme zondaar, die dagelijks diep voelt dat hij niets dan zonde heeft en alle hoop volledig heeft opgegeven om beter te worden, neerzakt aan de voetbank van genade als een verloren, schuldige en verdoemde ongelukkige; als hem dan een glimp wordt gegund van ‘het bloed des Lams’, dat van vergiffenis en vrede spreekt tot het schuldige geweten, en het ‘woord van Gods getuigenis’ met goddelijke kracht in zijn hart komt, dan ‘overwint’ hij, niet door zijn eigen kracht, zijn eigen wijsheid, zijn eigen rechtvaardigheid, maar door het bloed van het Lam, dat aan zijn geweten wordt toegepast, en door het Woord van Gods getuigenis dat met goddelijke kracht aan zijn hart wordt toegepast. Dit is de enige manier om te ‘overwinnen’.
Lezen: Openbaring 12:7-17