Want de Schrift zegt: Een iegelijk, die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden. Romeinen 10:11
Een kind van God kan dikwijls daarmede ernstig bezig gehouden worden, of hij in het geheel wel enig geloof heeft; want als hij leest wat het geloof vermag en gedaan heeft, en hij ziet en gevoelt hoe weinig het voor hem gedaan heeft, dan is hij vol twijfelingen en vrezen en vraagt hij zich af of hij wel ooit is gezegend met het geloof van de uitverkorenen Gods. Dit doet hem menigmaal zeggen: „Ach, bezit ik inderdaad wel een greintje van het zaligmakend geloof?” Maar hij bezit het; ja, het is zijn geloof, dat hem zo ernstig zichzelf die vraag doet stellen, terwijl hij tegelijkertijd openbaart, dat hij de natuur en de kracht van het ongeloof ziet en gevoelt. Het is het licht van God, schijnende in zijn ziel, dat hem zijn zonden doet zien in haar natuur en veelheid, dat hem overtuigt van de schuld der zonde, dat de last daarvan op de consciëntie legt en hem ontdekt de werking van een ongelovig hart. Doch behalve dit, indien hij in het geheel geen geloof had, dan kon hij de stem Gods, sprekende in het Evangelie, niet horen, noch het ook ontvangen als een boodschap van genade. Zo heeft hij dus wel geloof, maar hij mist het overtuigend bewijs of de overvloedige vertroosting daarvan in zijn hart. Dit geloof zal zijn ziel behouden, „want de genadegiften en de roeping Gods zijn onberouwelijk”, dat is, dat God nooit berouw heeft van enige gift, die Hij geschonken heeft, of van enige roeping, door Hem gedaan. Zo Hij u dan ooit beweldadigd heeft met het geloof, hoe klein dit geloof ook in zichzelf zijn moge, of ook in uw eigen schatting, Hij zal het nooit uit uw hart wegnemen, maar het rokende lemmet zal Hij aanvuren, totdat het zich als in een vlam openbaart. Hij zal het werk Zijner handen niet laten varen, want Hij, Die een goed werk in u begonnen heeft, zal hetzelve voleindigen tot op de dag van Jezus Christus. Indien gij ooit, ja al was het maar eens in uw leven, bevonden hebt het Evangelie te zijn een kracht Gods tot zaligheid, indien gij slechts eenmaal door het levend geloof Christus aanschouwd hebt, ja slechts eenmaal, onder de invloed van Zijn gezegende Geest in uw hart, Hem hebt mogen aangrijpen en voor slechts enige minuten geloven, dat Hij de Uwe was, dan is uw ziel even veilig als ware zij voortdurend badende in de rivier, die de stad Gods verblijdt, of voortdurend genietende van de honing en melk van het Evangelie, of wandelende de gehele dag in het volle licht van Zijn vriendelijk aangezicht. Niet dat iemand vergenoegd zou moeten zijn om op een arme, zeer bekrompen schaal te leven. Dit is onze bedoeling niet; maar wij leggen dit alleen hier neer, als een gedeelte van de waarheid Gods ten opzichte van de zaligheid, dat het niet is de grootte, maar de innerlijke waarde, de oprechtheid van het geloof, dat de ziel behoudt.
