Doch wij hebben niet ontvangen de geest der wereld, maar de Geest die uit God is; opdat wij zouden weten de dingen, die ons van God geschonken zijn. 1 Korinthe 2:12
Welke dikke wolken van donkerheid verspreiden zich somtijds over onze ziel; niets kan er gezien worden; onze bakens en tekenen zijn als het ware in een mist begraven. Het is als een zeemist, die uit het diepst der uitgestrekte wateren opkomt, en alle voorwerpen voor het oog verbergt. De schepen zijn op de zee, maar die dikke mist belet ze te zien. Zo is het ook somtijds met onze ziel: alles is mistig, beneveld en geen tekens van de werkingen Gods op ons hart kunnen gezien worden. En toch „kennen” wij ze, door de Geest Gods te ontvangen, want dit is de enige weg, door welke zij kunnen gekend worden. Wij kunnen het licht alleen zien in Gods licht; slechts geloven in het geloof Gods; slechts liefhebben door de liefde Gods; daarom kunnen de dingen, die ons vrijwillig van God gegeven zijn, alleen gekend worden door de openbaring des Geestes. Wat wij weten van behoudenis, van ervaring kennen wij alleen door Goddelijk onderwijs. Hoe donker onze ziel ook dikwijls zij; hoe diep wij somtijds zinken, het is alleen de Zoon van God, Die ons kan doen opstaan; alleen door de openbaring des Geestes kunnen wij geloven, dat wij zijn eigendom zijn. Wij weten dat Hij God is, wanneer Hij zijn aangezicht doet lichten, zoals wij weten dat de zon er is, wanneer zij aan de zomerhemel schijnt. We kennen Hem door de onderwijzing des Geestes, maar kunnen Hem niet zien, vóórdat onze ogen door God zelf geopend zijn. De zon moge schijnen in al haar glans — maar geeft dat licht aan de ogen der blinden, of verwarmt zij het lijk, dat op de doodsbaar ligt? De blinde ziet niet; de dode hoort niet; de levende, en de levende alleen ziet en kent de Zoon van God.
’k Zal gedenken, hoe voor dezen
ons de Heer heeft gunst bewezen;
’k zal de wond’ren gadeslaan,
die Gij hebt van ouds gedaan.
Ps. 77:7
