Want wij zijn vreemdelingen en bijwoners voor uw aangezicht, gelijk alle onze vaders. 1 Kronieken 29:15
Indien gij het geloof van Abraham, Izaak en Jacob bezit, belijdt gij, gelijk zij, dat gij een vreemdeling zijt, en uw belijdenis komt voort uit een gelovig hart en enige gevoelde ervaring. Gij gevoelt u een vreemdeling in deze goddeloze wereld; zij is uw element niet; gij zijt er niet thuis. Gij zijt er gedurende de door God bepaalde tijd, maar gij zwerft in deze wereld rond als een vreemdeling voor haar vrienden; een vreemdeling voor haar wetten; een vreemdeling voor haar ge- gebruiken; een vreemdeling voor haar beginselen; een vreemdeling voor haar beweegredenen en voor alles, waarin deze wereld zich als haar element beweegt. De genade heeft u door Gods verkiezende macht gescheiden, opdat gij, schoon in de wereld zijnde, niet van de wereld zijn zoudt. Ik kan u vrijuit zeggen, dat, zo gij in de wereld thuis zijt; zo de dingen des tijds en der zinnen uw element zijn; zo gij één zijt met de samenleving der wereld; de voorschriften der wereld; de gebruiken der wereld en de beginselen der wereld, de genade uw hart niet heeft getroffen; dat het geloof van Gods uitverkorenen niet in uw boezem woont. De eerste uitwerking der genade is u af te scheiden. Zo was het met Abraham. Door de genade was hij geroepen het land zijner vaderen te verlaten en te gaan naar een land, dat God hem wijzen zou. En zo is ook Gods eigen woord tot zijn volk: „Komt uit het midden van hen, en scheidt u af, zegt de Heere, en raakt het onreine niet aan; en Ik zal u aannemen, en zal u een Vader zijn, en gij zult Mij zonen en dochteren zijn, zegt de Heere de Almachtige.” Afscheiding, afscheiding, afscheiding van de wereld, ziet daar het groot onderscheidingsteken van levende godsvrucht.
Mijn hart verfoeit en haat
de werkers van het kwaad,
bij wie ik mijne voet niet zet.
Ik zit bij geen godd’lozen,
’k ontwijk de plaats der bozen:
zo word ik niet door hen besmet.
Ps. 26:5
