Het gekookte riet zal Hij niet verbreken, en de rokende vlaswiek zal Hij niet uitblussen. Jesaja 42:3
Van ‘de rokende vlaswiek’ wordt gezegd dat Hij die niet zal uitdoven. O, wat verdient de rokende vlaswiek’ het! Verdient hij niet dat de voet van God hem uittrapt? Als u even bedenkt hoe vuil en afschuwelijk uw verdorvenheden zijn; hoe sterk en krachtig uw begeerten en hartstochten; hoe veelvuldig en ernstig uw misstappen en uw vallen; hoe vleselijk uw geest; hoe koud en levenloos uw gestel; hoe dwalend uw gebeden; hoe wereldlijk uw voorkeuren; hoe aards en zinnelijk uw verlangens – vindt u het dan soms geen wonder dat de Almachtige God in terechte toorn Zijn voet niet op u zet en u in de hel vertrapt, zoals we een spin pletten? We verdienen het elke dag dat we leven. Ik zou haast zeggen dat we het bijna elke ademhaling verdienen, ten zeerste verdienen, uit het leven te worden geworpen, en te worden verpletterd in de eeuwigdurende hel. Maar hierin toont zich de tedere, minzame barmhartigheid en genade van de medelevende Verlosser, dat ‘Hij de rokende vlaswiek niet zal uitdoven’, maar de vlam altijd brandend zal houden die Hijzelf als eerste zo barmhartig heeft aangestoken. De hand die de vonk heeft gebracht, moet de vlam brandend houden, want geen mens kan zijn eigen ziel tot leven wekken en in leven houden. Hoe zij in leven wordt gehouden is beslist een verborgenheid, maar zij wordt in leven gehouden, dat is zeker. Hebt u niet soms het gevoel dat er geen leven Gods in uw ziel is, geen sprankje genade in uw hart? Waar is uw godsdienst? Waar is uw geloof en hoop en liefde? Waar zijn uw geestelijkheid en de tederheid van uw hart, geweten en aandoeningen? waar zijn uw zuchten naar God? Weg, weg, weg! En eenmaal weg, zou het allemaal voorgoed weg zijn als het in uw handen lag, en u het moest behouden. Maar het is in betere handen dan die van u en het wordt beter behouden dan u zou kunnen, ‘want Ik leef, en gij zult leven’ (Joh. 14:19). ‘Die Hem gelooft, Die Mij gezonden heeft, die heeft het eeuwige leven, en komt niet in de verdoemenis, maar is uit de dood overgegaan in het leven’ (Joh. 5; 24). ‘Mijn schapen zullen niet verloren gaan in der eeuwigheid, en niemand zal dezelve uit Mijn hand rukken.’ Christus is ons leven; het is bij Hem in God verborgen.
