Wij hebben een Voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige. 1 Joh. 2:1
Die Voorspraak wordt hier, als overal elders gezegd, ,,de zaak van de gelovige te bepleiten,” en aan haar is bevrijding verbonden, want zulk een Voorspraak kan nimmer falen. „Heere! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.” (Klaagliederen 3:58). Het beeld is ontleend aan een rechtsgeleerde, die de zaak eens misdadigers bepleit, en al zijn pogingen aanwendt, om hem te doen vrijspreken. Zulk een pleitbezorging kan echter om twee redenen falen: 1. de onbekwaamheid van de advocaat, of 2. de slechtheid der zaak. Maar zulke beletselen zijn er niet, als Christus de Pleitbezorger is. Hoe kan Hij Zijn eigen lijden, Zijn bloed en Zijn gehoorzaamheid bepleiten! Zijn Persoon zelf als de Zoon van God, en toch de Zoon des mensen, geeft een onuitsprekelijke waarde en geldigheid aan alle rechtzaak van de Pleitbezorger. Welk een waarde heeft Zijn tussenkomst dan in het gerechtshof des hemels! Het is waar, Hij kan de waarheid der beschuldiging, door de beschuldiger tegen Zijn cliënt ingebracht, niet loochenen; maar Hij kan Zijn eigen verdienstelijk lijden en de smarten, die Hij voor de schuldige verdragen heeft, voorleggen. Op deze grond kan Hij als Zijn Borg en Plaatsvervanger optreden en bij de Vader bepleiten, dat Hij in Zijn plaats heeft geleden. Op de vaste, onwrikbare grond van recht en gerechtigheid kan Hij ten zijnen behoeve eisen: „Laat hem gaan, want Ik heb de straf voor hem gedragen.”
Zie mij, Heer, wie elk moet duchten,
tot U vluchten.
O mijn God, verlaat mij niet!
Blijf niet wegens mijn gebreken
ver geweken;
toon, dat Gij mijn rampen ziet!
Ps. 38 : 21
