Maar ik zal in het midden van u doen overblijven een ellendig en arm volk; die zullen op de Naam des Heeren betrouwen. Zefanja 3:12
De Heere heeft verklaard dat Hij in het midden van Jeruzalem een geestelijk arm volk zal doen overblijven. Zijn zij dit van nature? O nee, ze zijn dat niet van nature. Ze zijn alleen door de Almachtige Zelf tot de diepste zielsarmoede gebracht. Van nature zijn zij rijk in eigen oog, zoals ook de gemeente van Laodicea zichzelf beschouwde. Het is het genadewerk in hun hart dat hen arm maakt; het is de ontdekkende hand van de Geest Gods in hun geweten die hen tot armoede en de ondergang brengt voor de genadetroon. En we worden geestelijk rijk, niet door onze natuurlijke voorraad uit te breiden, maar door hem te verhezen. We worden vrij door naar de gevangenis te gaan. Onze schulden worden afbetaald door failliet te gaan. We worden de rijkdommen van Christus’ genade en medelijden deelachtig door neer te zinken in de diepten van de zielsbedelarij.
Gods volk is op twee manieren geestelijk arm. Ze zijn feitelijk arm en ze zijn arm van geest. Ze zijn feitelijk arm wat betreft goddelijke weldaden. Ze zijn arm aan geloof, zodat ze bij tijden niet in staat zijn ook maar het allerminste geloof te tonen. Ze zijn arm aan hoop, want vaak wordt hun tere scheepje door de golven van wanhoop geschud. Ze zijn arm aan liefde, want ze voelen vaak geen sprankje genegenheid voor de Heere of Zijn volk. Ze zijn arm wat betreft hun geestelijke instelling, want ze kunnen hun gevoelens niet van de aarde omhoog naar de hemel brengen. Ze zijn arm aan vroomheid, want ze kunnen geen enkele zucht of uitroep naar God omhoog doen gaan. Ze zijn arm aan kracht, want ze kunnen geen weerstand bieden aan verleiding, en zijn niet in staat in hun ziel één enkele dierbare begeerte op te brengen, één enkel geestelijk gevoel. Dus maakt feitelijke armoede hen geestelijk arm. En deze overtuiging van hun eigen armoede maakt hen arm van geest voor God. Ze kunnen niet tot Hem komen ‘rijk, en verrijkt geworden’ (Openb. 3:17); hun uitroep is eerder:‘Ik word mager, ik word mager, wee mij!’ (Jes. 24:16).
Lezen: Zefanja 3:1-12
