En waar de Geest des Heeren is, aldaar is vrijheid. 2 Corinthe 3:17
Het Evangelie is de volmaakte wet van vrijheid. Dat wil zeggen, geheel vrij van de minste smet van dienstbaarheid. Door deze volmaakte vrijheid onderscheidt het zich van de wet, die toorn bewerkt en dienstbaarheid voortbrengt. Het is dus een vrijheid van de zonde, van haar schuld, aangezien het hart gereinigd wordt van een slecht geweten en van zijn onreinheid, door het bad der wedergeboorte en vernieuwing van de Heilige Geest. Het bevrijdt ons van de liefde tot de zonde, door de liefde Gods die door de Heilige Geest in het hart wordt uitgestort. Vrijheid van de heerschappij der zonde, niet onder de wet, maar onder de genade. Vrijheid van haar uitoefening, als zijnde dienstknechten Gods, met onze vrucht tot heiliging en het einde eeuwig leven. Hoe is het mogelijk dat dit zuivere, heilige en kostbare Evangelie wordt afgedaan als iets dat tot bandeloosheid leidt? Het komt hieruit voort, dat zijn kracht, kostbaarheid en zijn gezegende, heilige en hemelse vrijheid door sommigen, die, evenals de Galaten, alles in het werk stellen om de genade van God te dwarsbomen, door terug te keren tot zwakke en armoedige beginselen. Zij wensen in dienstbaarheid te zijn, terwijl anderen, evenals de monsters in goddeloosheid, die Judas en Petrus met zulke brandende woorden tegenwerkten, de vrijheid van het Evangelie misbruiken voor losbandigheid. Zij vermaken zich met hun eigen bedrog, terwijl zij anderen vrijheid beloven, maar zelf dienaren van de verdorvenheid zijn. Welnu, de vrijheid van het Evangelie, zoals die in het Evangelie wordt geopenbaard en bevindelijk in de ziel gekend wordt, bewandelt een weg tussen deze twee uitersten en is zowel volkomen vrij van de minste inmenging van wettische dienstbaarheid, als van de minste trek van antinomiaanse zorgeloosheid. Het is inderdaad deze heilige vrijheid, hemelse kracht en zalvende invloed van het kostbare Evangelie, onder de leiding en het onderwijs van de Heilige Geest, die het zo passend maakt in ons geval en onze toestand, wanneer wij overtuigd worden van zonden en geworpen worden in de gevangenis van schuld en veroordeling. Welke andere vrijheid dan een volmaakte vrijheid zou beter passen bij onze ellendige toestand, als gevangenen in de put waar geen water is, opgesloten onder toorn en schuldige vrees, door een veroordelende wet en een beschuldigend geweten? Daarom komt dit zuivere en kostbare Evangelie in onze beklagenswaardige toestand als een boodschap van zuivere barmhartigheid, vergeving en vrede, geopenbaard door het bloed van de Middelaar. En als het uit genade is, dan kunnen wij het ontvangen, omarmen en aannemen als een woord van God aan ons, dat als een feestelijke bazuin door elke poort van de ziel de vrijheid uitroept. Wat waren wij voordat dit kostbare Evangelie onze oren en harten bereikte? Waren wij geen gebonden slaven van de zonde, die onze begeerten en genoegens dienden en gevangen van satan, die naar zijn wil werd geleid. Terwijl wij spraken van een gelukkig leven, waren wij onderworpen aan slavernij door de vrees voor de dood. Toen wij de kinderen Gods in hun wandel nakeken en merkten dat zij niet durfden te doen wat wij zo graag doen, dachten wij dat wij vrij waren en dat zij slaven moesten zijn. Terwijl wij niet wisten, dat wie wij ons tot dienaren der gehoorzaamheid stelden, ook hun dienaren waren, hetzij van de zonde tot de dood, hetzij van de gehoorzaamheid tot de gerechtigheid; niet wetende, dat wie de zonde doet, een dienaar der zonde is. En dat onze voorgewende vrijheid inderdaad niets anders was dan ware dienstbaarheid, terwijl hun voorgewende dienstbaarheid ware vrijheid was, want zij hadden deel aan de kostbare betuiging: Indien de Zoon u vrijmaakt, zult gij waarlijk vrij zijn.
