Maar in de betoning des Geestes en der kracht. 1 Corinthe 2:4
In de menselijke rede kan het bewijs gewoonlijk niet verkregen worden, uitgezonderd in wiskundige zaken; maar zo is het niet in het Goddelijke. De genade overtreft in glans de natuur, want de overtuiging en het getuigenis van de gezegende Geest zijn altijd bewijsbaar, dat wil zeggen: zij overtuigen boven de mogelijkheid van twijfel. Het is niet het bewijs alleen, dat wij vragen, niet het betoog van het Woord, alsof er enig natuurlijk betoog en kracht ware in het Woord zelf om zijn eigen waarheid te bewijzen — ofschoon het zonder twijfel zo is wanneer de Geest er op schijnt — maar het is het bewijs van de Geest. Dit is zeer noodzakelijk om op te merken, want gij zult dikwijls van het Woord horen spreken, alsof de Bijbel niet alleen bewijsbare gegevens bezit van haar eigen inspiratie, maar in staat is dat bewijs te geven aan de zielen der mensen. Maar het bewijs, niet van het Woord, doch van de Geest, in en door en met het Woord, is hetgeen vereist wordt om zondaren te bekeren en Gods volk te bevredigen. Dit is inderdaad het bewijs, niet koud en hard gelijk een wiskundig betoog, maar warm, levend, vernederend, heiligend, zijnde dit het eigen licht en de kracht van God Zelf in de ziel. Welnu, Paulus’ prediking was in betoning van de Geest. De Geest van God sprekende in en door hem, bewees zodanig de waarheid van hetgeen hij predikte, dat als hij ergens sprak, het Evangelie kwam, niet alleen in woorden, maar ook in kracht en in veel verzekerdheid, 1 Thess. 1:5. Er zijn nu geen Paulussen meer, en bovendien, tenzij wij in zekere mate het bewijs van dezelfde Geest hebben, zal al hetgeen door ons op de predikstoel gezegd wordt, geen nut hebben; het heeft geen ware vrucht, er is geen ware en blijvende vrucht, geen vrucht tot het eeuwige leven. Indien in zulk een predikatie enige aantrekkelijke woorden van ’s mensen wijsheid gevonden worden, dan moge dit het gemoed behagen dergenen, die door zulke kunstgrepen bevredigd worden, het moge voor een ogenblik de aandacht opwekken en levendig houden, maar verder gaat het niet, en al hetgeen gehoord is, verdwijnt als een droom des nachts. En wat Gods volk aangaat, mogen wij op zulk een prediking toepassen de woorden van de profeet: „Het zal alzo zijn gelijk wanneer een hongerige droomt, en zie, hij eet, maar als hij ontwaakt, zo is zijn ziel ledig; of gelijk wanneer een dorstige droomt, en zie, hij drinkt, maar als hij ontwaakt, zie, zo is hij nog mat en zijn ziel is begerig”, Jesaja 29:8. Maar iets, hetwelk door de Heilige Geest wordt medegedeeld, dat door de Geest aan uw ziel wordt bekend gemaakt, wat in uw hart gebracht wordt met licht, leven en kracht, verzegeld door die Goddelijke Leraar en Vertrooster, dat blijft; gij draagt het mede naar uw huis; het vertroost u, niet slechts op die tijd, maar ook wanneer gij in het vervolg daarop terugziet. Het is een heldere plek in de bevinding uwer ziel, wanneer gij kunt geloven, dat het de Heere behaagd heeft nu en dan Zijn Woord aan uw ziel te zegenen, en het met een zoete indruk op uw consciëntie thuis te brengen. Dit is het bewijs of de betoning des Geestes. En waar dit gevonden wordt, daar is kracht, want de apostel voegt er aan toe: „En der kracht”. Het grote onderscheidende kenmerk van het Koninkrijk Gods is, dat het niet in woorden is, maar in kracht. Zo wordt er kracht verleend om in het Woord van God te geloven, en wij kunnen niet waarlijk en oprecht in Hem geloven, tenzij ons kracht geschonken wordt; kracht om Hem aan te nemen in al Zijn verbondshoedanigheden en dierbare verwantschapsbetrekkingen in het Evangelie Zijner genade; kracht om te geloven, dat hetgeen God gedaan heeft, voor een eeuwigheid geldt; kracht om uit alle twijfel en vrees te worden gebracht en gezet te worden in het gezegend licht en de vrijheid der waarheid, die alleen vrij maakt.
