Want u is uit genade gegeven in de zaak van Christus, niet alleen in Hem te geloven, maar ook voor Hem te lijden. Filippenzen 1:29
Nadat de Heere, door zijn arbeid aan het geweten, ons geroepen heeft tot berouw en belijdenis van zonde, zowel als tot geloof in Jezus; nadat Hij ons geroepen heeft tot droefheid naar God; geroepen om volgens de voorschriften van het Evangelie te leven, en te wandelen naar de voorschriften zijner gemeente; dan roept Hij ons om voor en met Hem te lijden. Maar wij kunnen ,,naar de wil van God niet lijden”, dat is, in de zin van en om het Evangelie, vóórdat de Heere ons enigszins in staat stelt om op Hem te zien. Dezelfde Geest, die de gelovige roept, om een pad van lijden te bewandelen, versterkt hem en stelt hem er toe in staat. Om waarlijk te lijden, moeten wij wandelen in de voetstappen van de grote Hoofdman onzer behoudenis, die, „ofschoon een Zoon, toch gehoorzaamheid leerde door hetgeen Hij leed”. De Vader spaarde in deze zin zijn eniggeboren Zoon niet, maar bracht Hem op het pad des lijdens. Zo dan de Heere des huizes wandelen moest in dit donkere en sombere lijdenspad, kunnen zijn discipelen dit dan ontgaan? Zo de Hoofdman onzer zaligheid „een Man van smarte was en verzocht in krankheid”, moeten dan zijn gemene krijgslieden, die in de gelederen van het geestelijke leger staan, niet met hetzelfde lijden worden gedoopt, en naar hun mate uit de kelk drinken, welke Hij tot de bodem toe ledigde? Zo wordt elk kind van God vroeger of later geroepen om „met Christus te lijden” en hij die niet met Christus lijdt, zal ook niet met Hem heersen (2 Tim. 2:12). Maar de Heere, die ziet wat wij zijn, zowel als wat wij behoeven, deelt aan elk lijden uit naar zijn toestand en zijn behoeften. En hoezeer dat lijden ook moge verschillen, allen moeten door het vuur; want de Heere brengt „het derde deel door het vuur”. Allen moeten wandelen in de voetstappen van een in zichzelf verloochenende en gekruiste Jezus; allen moeten het pijnlijk ondervinden wat het zegt onder de roede te zijn en die kastijdingen van God ondervinden, waardoor het blijken zal dat zij zonen en geen bastaarden zijn.
O Heer, Gij zijt weldadig,
straf mij niet ongenadig
in uwe toornegloed.
Ps. 6:1
