O Heere! Behoud; die Koning verhore ons, ten dage van ons roepen. Psalm 20:10

Als de Kerk zegt: ‘Die koning verhore ons ten dage van ons roepen’, heeft ze het over Jezus als haar Heere die in haar ziel regeert, haar gedachten leidt, in haar hart plaats heeft als haar Vorst en Heerser, en over haar heerst door middel van Zijn wil en Woord. Ze verkeerde echter in nood en verwarring; in haar beleving voelde ze nog steeds haar behoefte, haar steeds groter wordende behoefte aan Hem. Kijk eens naar haar woorden: ‘Die Koning verhore ons ten dage ons roepen’, niet alleen als we bidden, als we vragen, als we verlangen. Het woord roepen houdt een besef van de noodzaak in, een uiterste nood die onmiddellijke verlossing vereist. We roepen om hulp, als iemand die bezig is te verdrinken in een rivier; we roepen om verlossing, als een man die door rovers wordt belaagd, of als een vrouw die wordt beledigd en bedreigd en die van haar kwelgeest wil worden verlost. Daarom houdt de uitdrukking ‘roepen’ dringende behoefte in. Als de Kerk derhalve zegt: ‘Die koning verhore ons ten dage van ons roepen’, bedoelt ze dat ze in nood en in verwarring verkeert waardoor de ziel tot uitroepen wordt gedwongen. Slaat dit de ijdele verwachting niet in stukken, dat we ooit zover zullen komen dat we de Heere niet nodig hebben? Als de Heere onze Leraar zou zijn, zullen we Hem steeds vaker nodig hebben. Naarmate we zwakker en zwakker worden; naarmate we een dieper inzicht in onszelf krijgen, en een hogere aanblik op Jezus, zullen we Hem elke dag meer nodig hebben. Wee ons, wee ons, als we ooit zover komen dat we Christus niet nodig hebben. Wees ervan verzekerd, we zijn in een land van de dood gekomen, buiten bereik van het werk van de Geest aan ons hart, als we zover komen dat we Christus nooit meer nodig hebben. ‘Die koning verhore ons,’ zegt de Kerk dus, ‘ten dage van ons roepen.’ ‘Als onze ziel is geoefend; als we in nood verkeren door de verschillende verwarringen die we onderweg tegenkomen; als we willen dat Hij ons in moeilijke tijden helpt, laat de Koning ons dan verhoren; laten onze gebeden Zijn oren bereiken; laten onze uitroepen tot Hem die machtig is te verlossen, verlichting brengen.’

Lezen: Psalm 61