Die gezond zijn, hebben de medicijnmeester niet van node. Mattheüs 9:12
Men heeft een medicijnmeester niet nodig als geen ziektegeval zich voordoet, en daartegenover, hoe ernstiger een ziektegeval is, hoe kundiger medicijnmeester wij behoeven. Zo is een verzoenend bloed juist gepast voor een schuldige consciëntie, een genezende balsem voor een gewonde geest, een kleed der gerechtigheid voor een vuil, onrein kleed, een almachtige hand voor een ellendige drenkeling; een volledige vergiffenis voor een veroordeelde, die aan de galg moet; een hemelse medicijnmeester voor een ongeneeslijke ziekte; en een Zaligmaker van de hemel neerkomende, om een zondaar, die op het punt staat in de hel neder te storten, te redden. Iemand met een ware kwaal moet een ware zaligheid hebben. Hij is niet langer te bedriegen of te verschalken en met bedriegelijke voorwendsels te paaien, zoals bijvoorbeeld een zenuwachtige patiënt somtijds door broodpillen wordt genezen. Hij moet een echt geneesmiddel hebben voor zijn ware krankheid. Christus in de Bijbel, Christus als een onbekende Zaligmaker, zittende in de hemel, een Christus, Die veraf is, zonder aan hem geopenbaard te zijn, is geen Christus voor hem. Nabij, nabij, laat Hem nabij komen, in mijn hart, in mijn ziel geopenbaard worden, geformeerd binnen in mij — dit is de Christus, Die ik nodig heb. O, had ik slechts één druppel van Zijn verzoenend bloed; één toeknikje van Zijn gezegend aangezicht, één bewijsje van Zijn liefde, één glimpje van Zijn rechtvaardigende gerechtigheid! En wanneer dan de Goddelijke Verlosser verschijnt in Zijn klederen, bezoedeld met bloed, de zinkende ziel Zijn toenadering begroet, het wild gevogelte op de vlucht gaat, de beesten der aarde zich terugtrekken in hun holen, en de woeste stronk haar takjes doet uitspruiten, dan stijgt de stem uit de innerlijke diepte der ziel op: „Deze is onze God, wij hebben Hem verwacht, en Hij zal ons zalig maken. Deze is de Heere, wij hebben Hem verwacht, en wij zullen ons verblijden en verheugen in Zijn zaligheid”.
