Hetzij Paulus, hetzij Apollos, hetzij Cefas, hetzij de wereld, hetzij leven, hetzij dood, hetzij tegenwoordige, hetzij toekomende dingen, zij zijn alle uwe. 1 Corinthe 3:22
„Het leven — zegt de apostel — is uwe”. Maar hoe kan dit zijn? In twee opzichten. Het tegenwoordige ten het toekomende leven, zij zijn beide voor de christen, overeenkomstig de woorden: „De godzaligheid is tot alle dingen nut, hebbende de belofte van dit en van het toekomende leven”. Maar het tegenwoordige leven is een natuurlijk en geestelijk leven. In drie opzichten dus is het leven het deel van het volk van God: een natuurlijk, een geestelijk en een eeuwig leven. Het natuurlijke leven behoort aan hen, want alleen zij kunnen dit waarlijk genieten. Wat is het natuurlijke leven, wanneer het met een draad hangt over een akelige eeuwigheid? Hoe spoedig is het aan het eind, en hoe spoedig sluiten de dood en het oordeel het toneel af. Maar des christens natuurlijk leven is zijn tijdperk van geloof en gebed, de zaaitijd van een onsterfelijke oogst. De meeste mensen zijn een slaaf van het leven, maar Gods kind is een meester van het leven. Voor de meesten is het leven niet anders dan een gelegenheid om kwaad te doen, maar voor Gods kind is het een gelegenheid om goed te doen. Het geestelijke leven is op een bijzondere wijze zijn eigendom, want hij alleen bezit het. De natuurlijke mens deelt met hem in een natuurlijk leven, maar hij alleen geniet het geestelijk leven. Dit leven behoort hem, omdat Christus de zijne is. Christus is zijn leven, en omdat Christus leeft, leeft hij ook. En aldaar is dan ook het eeuwig leven, hetwelk een aanvang genomen heeft in het geestelijk leven, en dit geestelijk leven is een hemelse plant, die bloeien zal tot in de eindeloze eeuwigheid. En dan nog wonderlijker. De dood, de laatste vijand, de koning der verschrikking, die de sterkste vrees veroorzaakt, en het stoutste hart doet beven, deze is ook uwe indien gij van Christus zijt. De dood is niet uw vijand, als gij van Christus zijt, maar uw vriend. Hij moge in der waarheid in een duister en ver gezicht in de gedaante van een vijand schijnen te komen; gij naoogt de gedachte van zijn nadering vrezen, en zelfs van vrees schrikken hoe het u in die ure zal gaan; maar als gij van Christus zijt, dan is de dood zowel de uwe als het leven; want Hij heeft de dood vernietigd en heeft het leven en de onverderfelijkheid aan het licht gebracht. De dood kan u niet beschadigen, omdat Christus voor u gestorven is. De dood zal slechts uw arm lichaam in het graf brengen, terwijl hij aan de andere zijde voor uw ziel de eeuwige deuren zal ontsluiten; de deuren, door welke de Koning der heerlijkheid, de Heere, geweldig in de strijd, als uw Voorloper is ingegaan om een plaats voor u te bereiden.
