Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd. Psalm 104:27
De spijze, waarnaar Gods kinderen verlangen, is „de waarheid, zo zij in Jezus is”, zoals deze met kracht aan hun hart geopenbaard wordt, in haar verscheidene opzichten. Niet alleen om een zekere waarheid in het Woord van God te zien, want dit is slechts te vergelijken bij een hongerige bedelaar, die door een raam op een smakelijke dis ziet, waarvan hij buitengesloten is; zulk een gezicht ontsteekt zijn eetlust, meer wel dan dat hij er door verzadigd wórdt. De spijze, waarnaar Gods volk verlangt en het enige, dat hun geestelijke honger kan bevredigen, is de waarheid, zo zij in Jezus is, en deze met kracht geopenbaard, ontdekt en toegepast aan hun zielen; dus de waarheid, of het Woord, vergezeld met dauw, zalving, smaak, zoetheid, leven, licht en vrijheid, zodat de waarheid als een hemels manna in hun harten valt. Het is niet genoeg, dat de Heilige Geest de eetlust werkt, maar Hij moet de ziel overschaduwen met Zijn Goddelijke invloed, een hemelse smaal^ inleggen en de ziel verwaardigen met enige gewaarwordingen van Zijn tegenwoordigheid, met enige vernedering en smelting des harten aan de voeten van Christus, met enige uitwinning van de genegenheden tot God, en met de mededeling van een inwendig onthaal van de waarheid en een genieting van haar zoetheid en geur. „Gij hun geeft”. Het moet niet uit de Bijbel genomen worden omdat wij het kunnen lezen; niet opgevangen worden wanneer de leraar het voortbrengt, omdat het gehoord kan worden; niet uit boeken opgezameld worden; maar het moet door de heilige hand van Jehova Zelf gegeven worden en ontvangen in de gestalte van een boeteling, in de houding van een smekeling, één die neervalt aan de voet van het kruis, met niets in zichzelf dan- wonden, veroordeling en schuld. Maar er is een geschikte tijd. „Gij geeft hun hun spijze te zijner tijd”. Er zijn vele levende zielen, die hongeren naar de Goddelijke zegeningen; maar de rechte tijd is nog niet gekomen. De tijden en gelegenheden, die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft. Gij zijt er nog niet geschikt voor; de Heere moet u lager doen bukken; gij zult door donkerder paden moeten wandelen, door pijnlijker oefeningen. Er is een „te Zijner tijd” voor de openbaringen van de Evangeliezegeningen, er is een geschikte tijd, die de Onderzoeker des harten kent. En de Onderzoeker des harten weet, dat velen van de ware kerk in die staat verkeren, waarin Hij aan hen Zijn grootste en rijkste zegeningen niet wil uitlaten. Er is een geschikte tijd, waarop zij geopenbaard worden aan de ziel, en die tijd zal de geschiktste zijn om alle behoeften te vervullen, zoals dit ook het meest tot heerlijkheid Gods zijn zal. Die geschikte tijd zal zeer waarschijnlijk dan zijn, wanneer de ziel het minst verwacht om het te ontvangen. De belofte is reeds zo lang uitgesteld, dat het schijnt dat zij nooit vervuld zou worden; de zegen is reeds zo lang ingehouden, dat het schijnt alsof de Heere ze nooit schenken zal; Hij heeft zo lang Zijn aangezicht verborgen, dat het schijnt alsof de troon met een zwarte wolk is overdekt, en dat de stralen der Zon er nooit meer zullen doorbreken. Maar het is een „te Zijner tijd”, het zal gewisselijk komen. „Zo Hij vertoeft, verbeid Hem, want Hij zal niet achterblijven”. Er is een bestemde tijd om Sion te begunstigen, en wanneer die tijd komt, dan zal de Heere Sion bouwen en in Zijn heerlijkheid verschijnen, want „Hij zal Zich wenden tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaden hunlieder gebed”.
