Nog een kleine tijd, en de wereld zal Mij niet meer zien; maar gij zult Mij zien; want Ik leef en gij zult leven. Johannes 14:19
Gemeenschap met Christus bevat drie zaken — Hem aanschouwen door het geloofr leven door Zijn leven, en Zijn geopenbaarde tegenwoordigheid genieten. Doch al deze drie zaken hebben hun grondslag in Zijn opstanding en een kennis van de kracht daarvan. Als opgestaan van de dood zien zij Hem; als opgestaan van de dood leven zij een leven des geloofs uit Hem; als opgestaan van de dood openbaart Hij Zich aan hen; en als het leven en gevoel, uit kracht van de zoete gemeenschap met Hem, in hun ziel ontspringen, wordt de kracht Zijner opstanding in hen geopenbaard. Derhalve doet deze gemeenschap met de Heere Jezus, als een herrezen Hoofd, de met God verzoende en gerechtvaardigde heiligen Hem achteraan kleven, naar de mate van hun genade en van het leven en de kracht Gods in hun zielen. Inderdaad wordt deze gemeenschap menigmaal treurig en smartelijk onderbroken door de zonde, die in ons woont. Maar het grondbeginsel is er, want dit beginsel is leven en het leven is het voorrecht, het bezit en de onderscheiding van de kinderen Gods. Gij hebt niemand van node om u te verzekeren, dat Jezus is opgestaan van de dood, als Hij Zich in uw ziel openbaart. Gij behoeft geen nader bewijs, dat gij een schaap zijt, als gij Zijn stem gehoord hebt en gij Zijn stem kent. Zo kunt gij dus zeggen; „Jezus is opgestaan, want ik heb Hem aanschouwd; Jezus is opgestaan, want ik heb Hem gehoord; Jezus is opgestaan, want ik leef uit Hem”. Gemeenschap met Jezus is het leven van de godsdienst, en zonder dit leven is de godsdienst maar een ledig. iets. Gelijk wij zonder Hem niets doen kunnen, gelijk Hij ons leven is, ons herrezen Verbondshoofd, onze Voorspraak bij de Vader, onze Man, Vriend en Broeder, hoe zullen wij, gelijk de rank uit de wijnstok, sap trekken uit Zijn volheid, of Hem persoonlijk en bevindelijk kennen in elk één van Zijn beminnelijke eigenschappen, tenzij dan door de gedurige gemeenschap met Hem aan de troon Zijner genade? Inderdaad is dit het punt, dat de levenden onderscheidt van de doden, het ware kind van God van de blote belijder, dat namelijk de één ware vereniging en gemeenschap heeft met een Jezus, Die uit de dood herrezen is, en de ander zich vergenoegt met een gedaante van godzaligheid. Elke levend gemaakte ziel staat er naar de kracht Gods in zich te ontwaren, staat naar gemeenschap van boven, naar vergeving en vrede, naar blijken van barmhartigheid en genade. En wanneer zij een gezicht van Christus heeft door het geloof en enige openbaring heeft van Zijn Persoon en werk, genade en heerlijkheid, kan naderhand niets anders haar waarlijk bevredigen dan de inwendige gemeenschap des geestes met Jezus, waardoor de Heere en zij één worden, want die de Heere aanhangt, is één geest met Hem.
