Want de Zoon des mensen is gekomen, om te zoeken en zalig te maken, dat verloren was. Lukas 19:10
De mens is een vreemd wezen. Een zondaar, en wel de ergste zondaar, en toch een Farizeeër! Een stakker, en wel de ergste stakker, en toch trots op zijn goede werken! Als de ervaring ons niet van het tegendeel had overtuigd, zouden we nauwelijks geloven dat een monster als de mens, een schepsel dat terecht door iemand ‘half-beest en half-duivel’ is genoemd, ervan zou kunnen dromen God door zijn gehoorzaamheid te behagen, of naar de hemel op te klimmen langs de ladder van zijn eigen rechtvaardigheid. Het Farizeïsme is stevig verankerd in het menselijk hart. Diep is de wortel, breed de stengel, ruim de takken, maar giftig de vruchten van deze reusachtige boom, met hoogmoed en ongeloof in Adams bodem geplant. ‘Houwt deze boom af, en verderft hem; doch laat de stam met zijn wortelen in de aarde, en met een ijzeren en koperen band in het tedere gras des velds’ (Dan. 4:23). Wat kan dit doen? De bijl van de Geest alleen. Eigendunk is niet voorbehouden aan deze of gene. hij is verweven met ons hele wezen. Eigendunk is de enige religie die de natuur begrijpt, koestert en bewondert. Ondanks heel mijn calvinistische belijdenis zou ik tot de dag van vandaag een Farizeeër zijn geweest, en wel de ergste Farizeeër, als ik niet enkele diepgaande en pijnlijke openbaringen had beleefd van wat ik ben in Adams val. Deze openbaringen hebben we voortdurend nodig. Telkens weer moeten we in de zeef van de duivel worden gelegd. Telkens weer moet het hart worden omgeploegd en zijn verdorvenheden worden blootgelegd, om de groei van dit Farizeïsme te beteugelen. Het is een schepsel met vele levens; niet met één klap, niet met tien, noch met honderd kan het worden gedood. Het kan een tijdje bewusteloos zijn, maar telkens weer komt het tot leven. Het kan onder elke belijdenis leven en gedijen. Het Calvinisme of Arminianisme, het maakt niets uit. Het is niet het gewaad dat hij draagt, noch het masker dat hij op heeft dat de mens vormt. Een antinomiaan kan net zo’n grote Farizeeër zijn als een Arminiaan; een gereformeerde evenzeer als een Rooms-katholieke.
Lezen: Daniël 4:19-37
