Hij vond hem in een land der woestijn, en in een woeste, huilende wildernis; Hij voerde hem rondom. Deuteronomium 32:10
In de omgang van de Heere met Zijn geestelijke Israël ‘voert Hij hem rondom’. Hij leidt hem tot de kennis van zijn eigen verdorvenheden, en staat de duivel toe hem te kwellen met sterke verzoekingen. Dit is ‘hem rondom voeren.’ Hij is als een vreemdeling in een grote stad. Hij is volkomen verdwaald, staat om zich heen te kijken, en kijkt op alle hoeken omhoog naar de straatnamen, maar weet niet wat noord, zuid, oost of west is. En als hij de kaart in zijn hand heeft, heeft hij er weinig tot niets aan.Tot hij zo verbijsterd en verward is dat hij uiteindelijk stokstijf blijft staan en zegt: ‘Waar ben ik? Ik ben helemaal verdwaald; ik weet niet hoe ik hier ben gekomen of waar ik naartoe ga; ik kan alleen maar stil blijven staan en wachten tot er een gids komt.’ In deze toestand zal hij mensen de weg gaan vragen. De een zegt ‘ga rechtsaf’; een ander ‘ga linksaf.’ De een zegt ‘ga deze straat in’; een ander ‘ga die straat in’; tot hij uiteindelijk nog verwarder is dan eerst. Zo wordt de ziel ‘rondom gevoerd’, tot het op het laatst lijkt alsof zij nooit iets goed heeft geweten of aangevoeld, en al haar vroomheid lijkt, net als die van de arme Job, in elkaar te zijn gestort tot één grote chaos. Maar toch is het de Heere Die hem de hele tijd leidt; en hoewel Hij hem over zulke vreemde wegen in het rond leidt, over zulke omwegen, en naar zulke vreemde plaatsen, zal men aan het eind van de reis merken dat Hij door Zijn weldadigheid ‘dit volk heeft geleid, dat Hij verlost heeft; en hen zachtkens door Zijn sterkte tot de liefelijke woning Zijner heiligheid heeft gevoerd’ (Ex. 15:13).
Lezen: Jesaja 63
