Maar geliefden, houwt gij uzelf op uw allerheiligst geloof, biddende in de Heilige Geest. Judas :20
Onder de woorden „allerheiligst geloof” kunnen wij hoofdzakelijk verstaan de grote waarheden van het eeuwigdurend Evangelie, die geopenbaard worden aan en omhelsd worden door het geloof. En zij worden genoemd het allerheiligst geloof, omdat ze vervuld zijn met de heiligheid van God, en niet alleen daarom, maar ook omdat zij in gelovige harten worden ontvangen, daaraan heiligheid mededelende; want zij hebben een vrijmakende, heiligende kracht en werking. Het woord „opbouwen” geeft te kennen, dat er een fundament gelegd is. Christus is dit fundament, hetwelk God in Sion gelegd heeft, een hoeksteen, uitverkoren en dierbaar. En waar Christus door Goddelijke genade aan de ziel wordt geopenbaard, daar wordt een fundament in het hart gelegd, waarop elke opvolgende waarheid gebouwd wordt. De grote zaak, waarom het ons gaan moet, is of Christus als fundament in onze ziel gelegd is, of niet; en zo ja, dan zijn wij van alle andere fundamenten afgedreven en kunnen geen rust of vrede vinden dan alleen in Hem. Is Hij door almachtige genade ooit aan onze zielen geopenbaard, dan hebben wij gezien en gevoeld, dat in Hem een fundament is, waarop wij ons kunnen gronden en dat voor een eeuwigheid. Als de Zoon des Vaders in waarheid en liefde, is Hij gekomen om het werk uit te voeren, hetwelk de Vader Hem te doen gegeven had. Door Zijns Zelfs offerande heeft Hij de zonde teniet gedaan en heeft Hij een eeuwigdurende gerechtigheid opgebracht, waarin wij als gerechtvaardigd kunnen staan. Het is een fundament, waarop een arme, schuldige ziel rusten mag. Wanneer dit fundament nabij gebracht wordt en wij door de kracht van de genade Gods daarop mogen rusten, dan kunnen wij zeggen:
Wat sterk een fundament, gij heiligen, hoort,
Is voor uw geloof gelegd in Zijn Woord.
„Want niemand kan een ander fundament leggen dan hetgeen gelegd is, hetwelk is Jezus Christus”, 1 Cor. 3:11.
