4 April

Hij verklaarde alles zijn discipelen in het bijzonder. Markus 4:34

Wat is de eigenlijke betekenis van het woord discipel? Het betekent eigenlijk een leerling, iemand die onder een leermeester staat, wiens onderworpen en volgzame leerling hij geworden is, en van wie hij steeds onderricht ontvangt. En dus is een discipel van Christus iemand, die door de Heere Jezus in zijn school is toegelaten, die Hij persoonlijk wil onderwijzen, en die daarom van Hem leert zachtmoedig en nederig van hart te zijn. Een discipel van Jezus zit zachtmoedig aan de voeten des Verlossers, terwijl hij de woorden van genade, die van zijn lippen vloeien, in zijn hart ontvangt. Zo zat Maria aan zijn voeten, die de Heere zeide het beste deel te hebben gekozen. Die plaats nemen ook de heiligen Gods in, volgens de aloude uitspraak. „Immers bemint Hij de volken; al zijn heiligen zijn in uw hand; zij zullen in het midden tussen uw voeten gezet worden; een ieder zal ontvangen van uw woorden” (Deut. 33:3). Maar een waar en oprecht discipel luistert niet alleen naar het onderricht zijns Meesters, maar handelt ook zoals Hij wil. Zo vormt een discipel van Jezus zich naar zijn voorbeeld, en wordt het beeld zijns Meesters gelijkvormig. Een oprecht leerling kenmerkt zich dus door de liefde, die hij zijn Meester toedraagt; zo legt een discipel van Jezus de schatten van Christus weg in zijn hart, bepeinst zijn heerlijke beloften, en verheugt zich in zijn heerlijke Persoon, zijn liefde en zijn bloed. Een discipel van Jezus weerkaatst enigszins het beeld van zijn hemelse Meester; hij draagt het met zich, waarheen hij gaat, opdat de mensen het van hem weten, dat hij met Jezus geweest is; en evenals, toen Mozes van de berg afkwam, zijn gelaat blonk van de weerschijn der hemelse heerlijkheid, die zijn gelaat had beschenen, zo blinkt ook de ware leerling voor de mensen met enige vonken van de heerlijkheid des Zoons Gods. Enige dier Goddelijke trekken op het hart, de lippen en het leven te dragen, is een discipel van Jezus te zijn. Veel met Jezus te zijn, is aan Jezus gelijk gemaakt te worden; aan Jezus’ voeten te zitten, is Jezus’ woorden in te drinken; aan Jezus’ borst te leunen, is het warme hart van Jezus kloppende van liefde te gevoelen; en bij het gevoelen van dat kloppen, klopt ook het hart van de leerling in tedere en innige gemeenschap met Hem; op Jezus te zien, is een gelaat aanschouwen meer doorwond dan dat van de kinderen der mensen, en toch een gelaat stralende van hemelse schoonheid, waardigheid en heerlijkheid. Een discipel van Jezus te zijn, is dus zijn beeld te dragen; de dingen te doen, die welbehagelijk zijn in zijn ogen en die te vermijden, waarvan Hij een afkeer heeft. Een leerling van Jezus te wezen, is zachtmoedig te zijn zoals Hij; nederig als Hij; vernederd als Hij; zelfverloochenend als Hij; afgescheiden van de wereld als Hij; een leven van gemeenschap met God te leiden, zoals Hij, toen Hij op aarde omwandelde. Een aardworm uit het stof op te nemen en hem te maken tot een discipel van Jezus, is het grootste voorrecht, dat God de mens schenken kan. Een hardnekkige, goddeloze, bedorven weerspanneling aan te nemen en hem in de school van Christus en aan de voeten van Jezus te zetten, is de grootste gunst, die God aan een kind des stofs bewijzen kan. Hoe oneindig groot moet die goedheid niet zijn, door welke de Heere zijn genade wil schenken aan een vreemdeling en een vijand, en hem door zijn Geest wil buigen en verzachten, opdat hij tot een beeld en een gelijkenis worde van zijn eigen geliefde Zoon. Wat zijn aardse eer en titels vergeleken bij de gunst, geschonken aan hen, wier grondslag in het stof is? Met dit heerlijke voorrecht vergeleken, zinken alle aardse eerbewijzen, ridderkruisen en eretekens, titels en statieklederen geheel in het niet.